Kamis, 12 April 2012

Rasa Pang aingna

Aya paribasa lodong kosong ngeuntrung sora na.
Eta hiji babasa an nu geus teu bireuk di urang.
Tapi kadang2 teu karasa ngaraksuk ka diri urang urang.
Lamun geus datang mangsa na panyakit nu model kitu
Sok maksa kana kahayang nu teu bisa ge di bisa2.
Omongan alim ka luhuran, 

ngawangkong jiga nu nyaho cacarita jiga nu nyata.rasa aing anu bisa.
Ngomong pertentang teu ka palang bari teu puguh ka mana kareup

Sangkan batur bisa ka sireup.
Asok ngagul2 batur asok mamawa ka batur da puguh diri na kosong nu kitu ngaran takabur
jalma nu loba omong na.biasa namah sok loba bohong na.
jalma nu sok ngomongkeun batur nu sok nga gogoreng batur,
biasa na mah sok leuwìh goreng batan nu goreng keun.
Hirup amah kudu kospare mingkin beuneur, mingkin tungkul, ngeluk beurat ku eusi.
Eusi elmu pangaweuruh na,
lain hasil tinu teu puguh tapi iyeu mah geus puguh hasil ti guru nu lungguh,
Sabab elmu agama mah beda jeung elmu nu lian 

teu cupar ngan kur di baca, kudu di aji keun heula ngarah puguh ka ditu na.
Nu ngaran guru mah loba tapi hese di pilih na.
Sabab salah milih guru paur euke di ditu na, urang pasti cilaka na.
Sanjan elmu sa eutik tapi geus bisa make na eta mangpa,at ngarana.
Sanajan elmu na loba ampir minuhan sagara,
tapi teu bisa make na tangtu cilaka ahir na.
Na,udzu bilah summa na,udzu billah.
Sakitu nu ka pihatur.Nu leupat na tina ka bodoan sim kuring,
upami tea mah aya sala sahiji nu leureus na, semata2 ti manteuna.
Muga jeumbar pangapunteun.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar